تأثیر کوئرستین بر روی عملکردهای فیزیولوژیک نوتروفیل‌های خون محیطی موش صحرایی در شرایط آزمایشگاهی

چکیده زمینه و هدف: سال­هاست که در طب سنتی از گیاهان دارویی حاوی ترکیب‌های فلاونوئیدی در درمان انواع بیماری­ها استفاده می‌کنند. کوئرستین یکی از مهم­ترین ترکیب‌های خانواده فلاونوییدها بوده و دارای بیش­ترین خاصیت آنتی‌اکسیدانی بالایی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی قابلیت­های فیزیولوژیکی نوتروفیل­های خون محیطی رت به دنبال تیمار با کوئرستین بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، پس از جداسازی نوتروفیل­های خون محیطی رت، اقدام به تیمار نوتروفیل­ها با غلظت­های مختلف کوئرستین(0، 5، 10 و 20 میکروگرم بر میلی‌لیتر) شد. سپس فعالیت متابولیک و قابلیت­های فاگوسیتوز، میکروب کشی و قابلیت انفجار تنفسی سلول­های نوتروفیل سنجیده شد. جهت مقایسه داده‌‌ها از آزمون آنالیز کروسیکال والیس استفاده شد. یافته­ها: نتایج این تحقیق نشان داد که تیمار سلول‌های نوتروفیل با کوئر ستین در غلظت حداقل 10 میکروگرم بر میلی‌لیتر موجب کاهش معنی‌دار قابلیت انفجار تنفسی نوتروفیل­ها شده است. نوتروفیل­های تیمار شده با کوئرستین در غلظت حداقل 10 میکروگرم بر میلی‌لیتر به صورت غیر وابسته به دوز و به طور معنی‌داری افزایش در میزان فاگوسیتوز را نشان دادند. در غلظت 5 میکروگرم بر میلی‌لیتر مقدار سطح فاگوسیتوز نسبت به گروه بدون تیمار افزایش یافت، هرچند که تغییر یاد شده معنی‌دار نیست. به همین نحو نیز میزان کشتار و قابلیت زیستایی نوتروفیل‌ها در گروه تیمار نسبت به گروه شاهد از غلظت 10 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر به بعد کاهش معنی‌داری نشان داد. نتیجه‌گیری: کوئرستین می‌تواند به عنوان یک ترکیب طبیعی تعدیل کننده پاسخ‌های ایمنی ذاتی مد نظر قرار گیرد. این اثر ممکن است به دلیل مهار عملکرد التهابی نوتروفیل‌ها باشد.